به گزارش صبحانه ، موضوع احتکار مسکن که منجر به فشار تقاضا و سوداگری در بازار ملک می شود همواره به عنوان پاشنه آشیل بازار مسکن در ایران مطرح بوده است. چند روز قبل بود که زهرا سعیدی مبارکه، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس ادعا کرد دو نفر از سلطان های مسکن ۲۵۰۰ واحد در تهران و ۷۰۰ واحد در شهرری دارند؛ ادعایی که البته با واکنش وزیر راه و شهرسازی همراه شد که معتقد بود نباید (با طرح این مباحث) در جامعه تشویش ایجاد شود. محمد اسلامی گفت: «کسی که این اطلاعات را می دهد باید منبع اطلاعاتی خود و مستند خود را هم بگوید».
رییس اتحادیه مشاوران املاک تهران هم که پیش از این وجود ۴۹۰ هزار خانه خالی در پایتخت را رد کرده بود، منکر سلطان و مافیا در بازار مسکن شد. مصطفی قلی خسروی گفت: عقل سلیم حکم می کند به دلیل اتلاف سرمایه، خانه خالی نماند. او بیان می کند: ساختمان، یک کالای کوچک مثل سکه و ارز نیست که بتوان آن را در گاوصندوق پنهان کرد. همه ی مردم خانه ها را می بینند و نمی توان قبول کرد که ۲۵۰۰ خانه در یک منطقه خالی بماند. به گفته خسروی، ممکن است واحدهای خالی متعلق به بانک ها باشد. در غیر این صورت، افراد عادی خانه را خالی نگه نمی دارند. البته نمی گویم که آپارتمان بدون سکنه اصلاً وجود ندارد اما بسیار اندک است.
با این حال طبق سرشماری سال ۱۳۹۵ بالغ بر ۲.۶ میلیون مسکن خالی در کشور وجود دارد و گفته می شود ۲.۱ میلیون مسکن نیمه خالی که شش ماه از سال مورد استفاده قرار می گیرد نیز باید به عنوان مازاد مسکن لحاظ و مشمول مالیات شود.